کارگردانِ «راکی» در 81 سالگی درگذشت
جان جی. اَویلدسِن که برای کارگردانی راکی (1976) با بازی سیلوستر استالون تندیس طلایی اسکار را برنده شد و علاوه بر این، کارگردان هر سه فیلم اصلی بچهی کاراتهباز بود، در سن 81 سالگی در لسآنجلس درگذشت. او برای کارگردانی راکی جایزه اتحادیهی کارگردانان آمریکا را هم برنده شد؛ فیلمی که در رشتههای مختلفی نامزد اسکار شد، از جمله بهترین فیلم و تدوین. او در گفتوگوی سال 2006 خود با «ورایتی» گفت که فیلمی با داستانی درباره ورزش بوکس ابتدا او را کنجکاو نکرد ولی بعداً «تحت تأثیر پرداخت شخصیت سیلوستر استالون در فیلمنامه قرار گرفت.» او از کارگردانی قسمت دوم فیلمهای راکی پرهیز کرد تا فیلم دیگری را جلوی دوربین ببرد (تصمیمی که بعدها اعلام کرد یکی از بزرگترین اشتباههای وی در زندگی بوده است)؛ اما در سال 1990 به این فرنچایز بازگشت تا راکی5 را بسازد. جان اویلدسن در سال 1983 یک بار دیگر نامزد دریافت اسکار شد که این بار برای مستند کوتاه Traveling Hopefully اتفاق افتاد. اتحادیهی کارگردانان به مناسبت درگذشت او بیانیهای منتشر کرده که در آن آمده است: «ما از شنیدن خبر درگذشت جان اویلدسن عزیزمان بهشدت آزرده خاطر و غمگین شدیم. فیلم فراموشنشدنی راکی که در سال 1976 جایزه این اتحادیه را برنده شد، در فرهنگ ما به عنوان داستان مهمی از موفقیت توسریخورها تثبیت شده است و این همان مضمونی بود که در دیگر فیلمهای این فیلمساز هم مطرح شد. او در طول دهههای مختلف، تصاویری از پیروزی، شجاعت و هیجان را خلق کرد که قلب نسلهای مختلفی از سینمادوستان را تسخیر کرد.»
جان گیلبرت اویلدسن کارش را در عرصهی فیلمسازی با دستیاری کارگردانان بزرگی چون آرتور پن و اتو پرمینجر، و همچنین فیلمبرداری هفت فیلم از اواسط دههی 1960 تا اوایل دههی 70 از جمله اولین تجربهی کارگردانیاش پذیرای عشق باش (1969) آغاز کرد. از دیگر فیلمهای مطرح او میتوان به درام تریلر تحسینشدهی جو (1970) با بازی سوزان ساراندن و پیتر بویل (که اولین اثر موفق او در مقام کارگردان بود) و ببر را نجات بده (1973) اشاره کرد که دومی هم سه نامزدی اسکار و تندیس طلایی بهترین بازیگر مرد برای جک لِمِن را به دست آورد. سال گذشته مستندی درباره زندگی و فعالیتهای حرفهای این فیلمساز با عنوان جان جی. اویلدسن: پادشاه توسریخورها توسط دِرِک وین جانسن تهیه و کارگردانی شد که گفتوگوهایی با استالون، مارتین اسکورسیزی، برت رینولدز و... را در خود جای داده است.
تدوینگر «پرتقال کوکی» دار فانی را وداع گفت
بیل باتلر تدوینگر انگلیسی که برای کارش در فیلم کلاسیک استنلی کوبریک پرتقال کوکی (1971) نامزد جایزه اسکار شده بود، در سن 83 سالگی درگذشت. او چهارم ژوئن (سیزده روز پیش) در بیمارستانی در شرمن اوکس دار فانی را وداع گفت ولی خبرش روز گذشته در رسانهها منعکس شد. او اولین فیلمش در مقام تدوینگر را در همکاری با ملوین فرانک در کمدی رمانتیک شب بهخیر خانم کمبل (1968) با بازی جینا لولوبریجیدا تجربه کرد و در دههی هفتاد نیز سه فیلم دیگر با بازی جرج سیگل را برای فرانک - که نویسنده و کارگردان مطرحی بود - کات زد. این تدوینگر اهل لندن که فیلمهای کالتی مانند یک بار دیگر (1970) به کارگردانی جری لوییس را هم در کارنامه دارد، توسط تدوینگر دیگری، ری لاوجوی (که بعداً تلألؤ را تدوین کرد) به کوبریک معرفی شد و دو هفته مانده به پایان فیلمبرداری به گروه تولید پرتقال کوکی پیوست تا نزدیک به یک سال با این فیلمُساز کمالگرای بدنام در گاراژی - هر هفت روز هفته و روزی چهارده ساعت - کار کند! او در گفتوگویی در سال 2001 گفت: «فکر میکردم قرار است کار تدوین فیلم را به دست خودم بدهند که یک رویهی معمول است. کارگردان فیلم را میگیرد و تدوینگر آن را سوار میکند. کارگردان روی اولین نسخه نظر میدهد، شما اصلاح میکنید و پس از آن با کارگردان در تدوین همراه میشوید. البته که با کوبریک داستان به گونهی دیگری پیش رفت و در نهایت فهمیدم که او همین رویه را با تمام بخشهای تولید پشت سر میگذارد!»
بن کینگزلی و نقش یک جنایتکار جنگی
کمپانی مترو گولدوین مِیِر، بن کینگزلی را برای بازی در نقش یک جنایتکار جنگی نازی به نام آدولف آیشمان در برابر آسکر آیزاک در فیلمی با عنوان عملیات آخر انتخاب کرد. فیلمبرداری از پاییز امسال در آرژانتین آغاز میشود و کریس وایتس کارگردان این تریلر درباره دستگیری آیشمان است که یکی از مهمترین بانیان هولوکاست بود. او انتقال یهودیانی از کشورهای سراسر اروپا را به اردوگاههای کار اجباری سازماندهی کرد که در نهایت به مرگ حدود شش میلیون نفر انجامید. وقتی جنگ جهانی دوم به پایان رسید، آیشمان به کشور زادگاهش اتریش گریخت و سپس راهی آرژانتین شد. او در سال 1960 در این کشور بازداشت شد و در پی محاکمهاش به جرم جنایات جنگی در سال 1962 و سن 56 سالگی به دار آویخته شد. آسکر آیزاک نقش پیتر مالکین را بازی میکند که مسئول گروهی از جاسوسان در عملیاتی برای یافتن آیشمان است. او یکی از تهیهکنندگان فیلم است و مت چارمن نویسندهی فیلمنامهی پل جاسوسان هم یکی از تهیهکنندگان اجراییست. مترو گولدوین میر از سال 2015 و زمان خرید فیلمنامهی متیو اورتن کار روی این پروژه را آغاز کرده است. بن کینگزلی فیلمهای ماشین جنگ/ نیروهای مسلح (فیلمی با بازی برد پیت و به تهیهکنندگی نتفلیکس) و Backstabbing for Beginners را آماده نمایش دارد.
دایان کروگر، استیو کارل و درام جدید رابرت زِمِکیس
دایان کروگر هم به استیو کارل پیوست تا در فیلم همچنان بدون عنوان رابرت زمکیس ایفای نقش کند؛ فیلمی که بر اساس مستند سال 2010 جف مالمبرگ با نام ماروِنکِل ساخته میشود. این پروژه که از دو سال پیش کار روی آن شروع شده است، درباره مردی است که با ساختن دهکدهی کوچکی از دوران جنگ جهانی دوم در حیاط پشت خانهاش دوباره بهبودی خود را به دست میآورد. مستند منبع اقتباس این فیلم در انجمن منتقدان فیلم باستن و جشنواره SXSW تحسین شد و جوایزی را هم کسب کرد. استیو کارل در ماه آوریل به این پروژه ملحق شد. زمکیس تهیهکنندگی و کارگردانی فیلم را بر اساس فیلمنامهای از کرولاین تامپسن انجام خواهد داد. دایان کروگر ماه گذشته در جشنواره کن جایزه بهترین بازیگر زن را برای درخشش در فیلم در حال محو شدن/ In the Fade برنده شد. از فیلمهای آمادهی نمایش او میتوان از پروانه در ماشین تحریر و جیتی لروی نام برد.