تأثیرگذاری «شاهین مالت» بر سریال «زدن به سیم آخر»
«تا حالا از کسی شنیدهاید که بگوید نمیتواند فیلمهای سیاهوسفید را تماشا کند؟» این سؤالی است که در ابتدای ویدئومقالهی جدیدی مطرح میشود که در کانال «حالا آن را میبینید» در یوتیوب قرار گرفته و بازتابهای قابل توجهی در سایتهای سینمایی داشته است. در این ویدئومقاله در مخالفت با چنین طرز تفکری، در مدت زمانی چهاردقیقهای، به این موضوع پرداخته شده است که چهطور تلویزیون و بعضی برنامههای عوامانه باعث شکلگیری این تصور نادرست در میان عموم مخاطبان آمریکایی شدهاند که آثار سیاهوسفید چیزی از فیلمهای رنگی کم دارند. در ادامه به طور مصداقی به «برنامهی زنده شنبهشب» اشاره شده است که چندی پیش با ویدئویی ناشیانه که از «کازابلانکا» الهام گرفته بود، تصویر سیاهوسفید بدی را به نمایش گذاشت. در واقع در این ویدئومقاله چنین استدلال میشود که بهواسطهی چنین تقلیدهای کورکورانهای است که برخی تصور میکنند فیلمهای سیاهوسفید، آثاری خستهکننده و ملالانگیز هستند. در بخشی از این ویدئومقاله هم با استفاده از قسمتهایی از آثار مهم ژانر نوآر مانند شاهین مالت (جان هیوستن، 1941)، غرامت مضاعف (بیلی وایلدر، 1944) و نشانی از شر (اورسن ولز، 1958) چنین نتیجهگیری میشود که بیآلایشی تصویر سیاهوسفید به این معناست که چشم میتواند عناصر کلیدی بیشتری را در هر نما و تصویر شناسایی کند. در نهایت هم برای اثبات این موضوع که تماشاگران بیزار از فیلمهای سیاهوسفید چهطور ندانسته و ناخواسته به این زیباییشناسی گرایش دارند، به سریال زدن به سیم آخر/ Breaking Bad و تأثیرپذیری چشمگیرش از سینمای نوآر و فیلمهای سیاهوسفید درخشان پرداخته شده است.
شهر لسآنجلس هم از «لالا لند» قدردانی کرد!
لالا لند فیلم پیشگام فصل جوایز، جایزه دیگری را هم به دست آورد: تندیس «ساخت هالیوود» از سری جوایز شهر لسآنجلس
که در پی تولید این کمدی/ درام موزیکال در این شهر به آن تعلق گرفت. در این مراسم که پنجشنبه برپا شد و هدف از برپاییاش بیشتر تجلیل از عوامل حرفهای و فرعی است که در تولید آثار سینمایی مشارکت دارند و معمولاً نادیده و قدرندیده باقی میمانند، علاوه بر اهدای تندیسهایی به اما استون و رایان گاسلینگ، از جمعی از دستاندرکاران مختلف لالا لند قدردانی شد، از جمله رابرت فولکس مسئول لوکیشنهای فیلم که هنگام گرفتن جایزهاش گفت: «خوشحالم که حالا بهواسطهی من نیز برای این فیلم تبلیغ میشود. معمولاً کسی به سراغ مسئولان لوکیشن نمیآید و مصاحبهای با آنها انجام نمیشود.»
استودیوهای هالیوودی و تبعیض سیستماتیک علیه فیلمُسازان زن
کمیسیون «فرصتهای برابر استخدام» تحقیقات خود را در خصوص پروندهای تکمیل کرد که نظام استودیویی هالیوود را به تبعیض سیستماتیک علیه فیلمسازان زن متهم کرده است. طبق نتیجههای باورنکردنی بهدستآمده از تحقیقات این کمیسیون «تکتک استودیوهای مهم به تبعیض در استخدام فیلمسازان زن متهم شدهاند» اما به گزارش «ددلاین» این اتهامها فقط در صورتی علنی میشوند که این پرونده روانهی دادگاه شود؛ موضوعی که به گفتهی این کمیسیون میتواند «آخرین راهحل» باشد. از این رو مذاکرههایی پیرامون رفع این اتهام و حل شدن موضوع بدون جنجالهای رسانهای بین کمیسیون و استودیوهای هالیوودی در جریان است. همه چیز از پاییز 2015 آغاز شد که کمیسیون «فرصتهای برابر استخدام» مصاحبههای گستردهای را با کارگردانان زن سینما و تلویزیون آغاز کرد و پای صحبتهای آنها درباره تجربههایشان از فعالیت در نظام تولید هالیوود نشست. اعلام عمومی انجام چنین تحقیقاتی باعث شد تا اتحادیهی آزادیهای مدنی آمریکا و سایر سازمانها هم ترغیب شوند تا واقعیتهای پشت پردهی صنعتی برملا شود که «باشگاه پسران» خوانده میشود. البته همین ماه گذشته بود که فیلمسازان زن ابراز نگرانی کردند که دانلد ترامپ ممکن است با تغییر کادر کمیسیون «فرصتهای برابر استخدام» این تحقیقات را از راه اصلیاش خارج کند؛ با توجه به اینکه هنوز یافتههای این تحقیقات برملا نشده است، این نگرانی کاملاً درست به نظر میرسد.
رمان جدید نویسندهی «دختری در قطار» هم فیلم میشود
کمپانی «دریمورکس پیکچرز» در حال اقتباس از رمان جنایی معمایی در میان آبها/ Into the Water است که پالا هاکینز نویسندهی دختری در قطار بهتازگی آن را نوشته است. در میان آبها در شهری میگذرد که در آن یک مادر تنها و دختر نوجوانی به فاصلهی چند ماه، مرده از آب رودخانهای گرفته میشوند. داستان بر دختر پانزدهسالهای متمرکز است که بیوالدین مانده است و بهنوعی از خالهاش مراقبت میکند؛ زن هراسانگیزی که به مکانی بازگردانده شده است که عمداً از آن گریخته بود. این کتاب توسط «ریورهد بوکس» در دوم ماه مه منتشر خواهد شد. هاکینز در بیانیهای چنین گفته است: «شکلگیری و پرورش این داستان زمان قابل توجهی برد. من نمیتوانم در برابر داستانهایی مقاومت کنم که ما برای خودمان بازگو میکنیم و آگاهانه یا ناخودآگاه، صداها و حقیقتهایی را پنهان میکنیم؛ یا بهواسطهی آنها خاطراتی را از بین میبریم و تاریخچههایی را مخفی میکنیم.» مارک پلات و جرد لیباف، تهیهکنندگان لالا لند، تهیهکنندگی این فیلم را بر عهده دارند و هاکینز یکی از تهیهکنندگان اجرایی هم خواهد بود. «دریمورکس» کار اقتباس از دختری در قطار را هم در فیلمی به همین نام با بازی امیلی بلانت پیش بُرد که در نهایت به فروش کلی بیش از 173 میلیون دلار دست یافت. از دختری در قطار که اولین رمان هاکینز بود در سراسر جهان بیش از هجده میلیون نسخه به فروش رفت.
«فاکس قرن بیستم» برای تبلیغات جعلیاش عذرخواهی کرد
کمپانی «فاکس قرن بیستم» پنجشنبه اعتراف کرد که استفاده از مجموعهای از سایتهای خبری و داستانهای جعلی برای تبلیغ فیلم جدیدش با عنوان درمانی برای تندرستی/ A Cure for Wellness کار اشتباهی بوده است. این استودیو در پی اعتراضهای گسترده در شبکههای اجتماعی و... از این بابت عذرخواهی و در بیانیهای اعلام کرد: «ما همهی تلاشمان را میکنیم تا به بهترین شکل ممکن عموم تماشاگران را از تولید و عرضهی فیلمهایمان آگاه کنیم و مرزهای بازاریابی سنتی را پشت سر بگذاریم تا به گونهای خلاقانه پیامهایمان را به گوش مصرفکنندگان برسانیم. اما در این مورد مرتکب اشتباه شدیم. تجربهی کمپین دیجیتالی ما از هر نظر بیمورد بود، بهخصوص با در نظر گرفتن تلاشهای هر روز ما برای جلب اطمینان مصرفکنندگان. ما هر کاری که از دستمان برآید انجام خواهیم داد تا در آینده دوباره شاهد بروز چنین اشتباههایی نباشیم. با این وجود صمیمانه عذرخواهی میکنیم.»
کانال تلگرام ماهنامه سینمایی فیلم:
https://telegram.me/filmmagazine
[ورایتی، ایندیوایر، ددلاین]